Jedziemy do Zoo, Zoo, Zoo

Już sam tytuł wskazuje, o czym będzie dzisiejszy post. Z zamiarem wybrania się do wrocławskiego ZOO nosiliśmy się już od dłuższego czasu, ale zawsze, jak na złość coś nam wypadało. Tym razem mieliśmy większa motywację, ponieważ jechali z nami znajomi z dzieckiem. Nie było opcji, by coś mogło nam te plany zmienić, o chyba, że nagłe załamanie pogody, ze ścianą deszczu na czele :)

Na szczęście nic takiego się nie wydarzyło i kilka minut po godzinie 10 byliśmy na parkingu.

PARKING

Tej części wycieczki obawiałam się najbardziej. Zapytacie, czemu? Co z ta babą jest nie tak, że się o parking martwi? Spieszę wytłumaczyć. Otóż ostatnio w pracy został poruszony temat wyjazdu do ZOO. I okazało się, że jeden z kolegów ostatnio krążył przez pół godziny w okolicach parku w poszukiwaniu miejsca parkingowego. Koniec końców nic nie znalazł i zrezygnowany wrócił do domu. Różnica między obiema wycinaczkami była taka, że my wybraliśmy sobotę, a on niedzielę, w dodatku nie handlową. Nam bez problemu udało się znaleźć miejsce na parkingu przy samym ZOO.

BILETY

Uwielbiam mieć wszystko zaplanowane. Uważam to nie tylko za swój atut, ale też wielkie hobby :) Nic więc dziwnego, że na zakup biletów zdecydowałam się wcześniej za pośrednictwem internetu. Do wyboru mamy wejściówki normalne, ulgowe, oraz rodzinne, które akurat w naszym przypadku nie były opłacalne, ponieważ dzieci do lat trzech wchodzą za darmo. Bilet upoważnia również do odwiedzin "Afrykanarium". Bardzo ciekawą opcją jest zakup biletu "ZOO na ratunek", z którego jedna złotówka zostaje przeznaczona na ratowanie zwierząt z zagrożonego gatunku.

AFRYKANARIUM

Zwiedzanie zaczęliśmy od wizyty w "Afrykanarium", które dla mnie osobiście było nowością, ponieważ w ZOO nie  byłam parę dobrych lat. Mnie się bardzo podobało, Helenie również, choć tylko do momentu, kiedy zobaczyła hipopotama i tak się przeraziła, że nie cieszyło ją już nic więcej w tym budynku. Przy każdej kolejnej szybie, za którą pływały ryby wszelkiej wielkości i maści, robiła rybką "papa" i łamiącym głosem powtarzała, że chce wyjść. Niestety, podobne wrażenie zrobił na niej tunel, przez który możemy podziać rozmaite gatunki pływających stworzeń. Koniec końców, niemal przez niego przebiegłyśmy. Taką atrakcje docenia pewnie nieco starsze dzieciaczki.

ZEBRY

Na zewnątrz przywitało nas piękne słońce, choć przeszywający wiatr nie pozwolił zapomnieć o panującej przecież jesieni. Na pierwszy rzut poszły najbardziej rozpoznawalne przez Helenę zwierzęta, czyli żyrafy i zebry, które swoją drogą nie doczekały się osobnego określenia i w języku Heleny znaczą tyle co koń :). 

DZIECINIEC

Kolejna atrakcją był "dzieciniec zwierzęcy" czyli zagroda z kozami i owcami. Za symboliczną złotówkę można kupić garść karmy i nakarmić upominające się o smakołyki kozy. Tym etapem wycieczki Helena była wprost zachwycona. Bez obaw brała karmę w rączkę i śmiało dawała do wylizania chropowatym jęzorom :) Szczerze mówiąc, a w sumie pisząc, nie spodziewała się takiej odwagi z jej strony. Moja, wróć - nasza córka jest raczej zdystansowanym dzieckiem, ale, jak widać, nie dotyczy to zwierzaków. I całe szczęście :)

SŁONIE

Kolejny obowiązkowy punkt programu. Do wybiegu trafiliśmy tuż przed karmieniem, więc mieliśmy niezłą frajdę obserwując jak te ogromne zwierzęta pałaszują ze smakiem przygotowane smakołyki, machając przy tym radośnie trąbami :) W tym momencie muszę Wam opowiedzieć o pewnym zdarzeniu z mojego, bardzo wczesnego dzieciństwa. Jest to chyba moje najwcześniejsze wspomnienie. Miałam niecałe trzy lata. Co do tego mam stuprocentową pewność, ponieważ tyle właśnie wynosi różnica wielu między mną, a moją, pierwszą w kolejności, młodszą siostrą. Gdy się urodziła, ojciec, chyba w ramach złagodzenia skutków pojawienia się w domu nowego dziecka, zabrał mnie na wycieczkę do wrocławskiego ZOO. Z tego dnia pamiętam w sumie jedna rzecz, pewnie dla tego, że było to dość niespodziewane doświadczenie. Otóż, ku mojemu wielkiemu zdziwieniu, gdy oglądałam majestatyczne słonie, jednaj z nich, nagle, bez żadnego ostrzeżenie osypał mnie piaskiem. Pewnie dlatego to utkwiło w dziecięcej pamięci, dobrze, że nie skończyło się żadną traumą :)

MAŁPY

Po słoniach przeszliśmy do małpiarni, gdzie mogliśmy obserwować rozmaite gatunki, zarówno bardzo żywiołowych jak i leniwych małpek. Największym zainteresowaniem cieszyły się leniwce, które akurat zrobiły sobie przerwę w ich głównej aktywności, czyli spaniu, i co prawda dość powolnie, ale cieszyły nas widokiem pożeranej marchewki. Przeciągały się przy tym niemiłosiernie, jakby chciały rozprostować sobie kręgosłupy po całodziennym leżeniu na drzewie. Zresztą wszystkie małpki przypadły Helenie do gustu. Z chęcią podchodziła do szyby i przytykała paluszki do szyby. W pawilonie małp człekokształtnych furorę zrobił szympans, który zajadał jogurt naturalny. Tak świetnie sobie z nim radził, że widać było, że ma wprawę.

WILKI JAKIEŚ I NIEWIDOCZNY NIEDŹWIEDŹ

Kolejnym punktem był już spacer w wózku wzdłuż wybiegów zwierząt znanych z naszych polskich lasów. Oprócz wspomnianych wilków, można było podziwiać rysie oraz rozmaite ptactwo. Szczerze mówiąc, to nie bardzo się na tej części wycieczki skupiła, bo miałam wielka ochotę zamienić się z Helenką na miejsca, bo nogi zaczęły doskwierać i wchodzić tam, skąd wychodzą :) Minęliśmy wybieg niedźwiedzia, który nie raczył nam się ukazać w pełni, bo czmychnął za drzewo i tam schował się przed wścibskimi spojrzeniami turystów.


Wycieczka bardzo mi się podobała. Takie aktywne formy spędzania czasu lubię najbardziej. Mam nadzieję, że na wiosnę znów się wybierzemy do ZOO i tym razem Helena będzie na tyle duża i odważna, by czerpać radość ze wszystkich atrakcji, takich jak afrykanarium lub przejażdżka kucem, na którą Helka była zdecydowana, jednak okazało się, że do zagrody trzeba pójść bez mamy i zapał niespodziewanie zgasł :) W sumie, nie ma się czemu dziwić :)

Jak widać z małym dzieckiem i jego powozem można bez problemu poruszać się po takich miejscach jak ZOO. Choć muszę w tym miejscu zaznaczyć, że Helena większość trasy pokonała na własnych nogach, czym wprawiła swych rodziców w niemałe osłupienie :)

Myślę, że jest to bardzo ciekawa propozycja na rodzinną wycieczkę. Co o tym sądzicie? Kiedy ostatnio byliście w ZOO?

Miłego dnia!
J.